Γρηγόρης Αυξεντίου: Ο αετός του Μαχαιρά

Γρηγόρης Αυξεντίου: Ο αετός του Μαχαιρά

Ο Γρηγόρης Αυξεντίου γεννήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 1928 στο χωριό Λύση, το οποίο βρίσκεται ανάμεσα στη Λευκωσία και στην Αμμόχωστο. Ήταν μια εποχή γεμάτη αγώνες και ελπίδες. Η αποτυχία της Μικρασιατικής εκστρατείας δημιούργησε μια ατμόσφαιρα απαισιοδοξίας στην Ελλάδα, στην Κύπρο όμως σήμανε το ξεκίνημα για μια νέα προσπάθεια ανεξαρτησίας, με την πίστη ότι οι Μεγάλες Δυνάμεις που ευθυνόταν για την καταστροφή, για να εξιλεωθούν,  ίσως επέτρεπαν την προσάρτηση της Κύπρου στην Ελλάδα.

Μέσα σ’ αυτό το κλίμα μεγάλωσε ο Γρηγόρης. Ο κόσμος του ήταν γεμάτος από τους αγώνες της Φυλής. Η ψυχή του ήταν γεμάτη Ελλάδα και η ζωή του πλημμυρισμένη με ποδοπατημένα από την Εγγλέζικη μπότα ιδανικά.

Ο Γρηγόρης μαθητής ακόμη ονειρευόταν τον εαυτό του, ντυμένο με τη στολή του Έλληνα αξιωματικού. Καθετί το ελληνικό γέμιζε περηφάνια την ψυχή του. Έτσι τελειώνοντας το γυμνάσιο αποφάσισε να πάει στην Ελλάδα για να σπουδάσει στη Σχολή Ευελπίδων. Παράλληλα μελετούσε φιλολογικά μαθήματα με σκοπό να πετύχει και στις εξετάσεις της Φιλοσοφικής σχολής Αθηνών. Στη μητέρα του  γράφει:

«Μη λυπάσαι μητέρα που έφυγα απ’ την αγκαλιά σου, γιατί τώρα βρίσκομαι στην αγκαλιά της Ελλάδος, της πιο τιμημένης μάνας του κόσμου».

Κι η μάνα απαντά στον λεβέντη της με στίχους:

«Γιατί εμέ αρνήθηκες για ν’ αγκαλιάσεις άλλη;

Σ’ άρεσαν από μακριά τ’ ατίμητά της κάλλη;»

Κι ο Γρηγόρης ανταπαντά:

«Δεν είναι από μακριά που γνώρισα τα κάλλη της μητέρα…

μέσ’ την καρδιά μου είχα την και νύχτα και ημέρα».

Το 1953 ο έφεδρος ανθυπολοχαγός Γρηγόρης Αυξεντίου επέστρεψε στην Κύπρο, περήφανος γιατί μπόρεσε να υπηρετήσει έστω και για λίγα χρόνια την Ελλάδα και να αποκτήσει και τυπικά την Ελληνική υπηκοότητα.

Ο Γρηγόρης από την πρώτη στιγμή που γύρισε πίσω, αυτό που έκανε ήταν να εκφράζει με κάθε τρόπο την αγάπη του προς την Ελλάδα και προς την ελευθερία. Γεμάτος ανυπομονησία καθώς συζητούσε με τους φίλους του ρωτούσε, χωρίς όμως να παίρνει κάποια απάντηση:

«Ως  πότε θα μείνουμε ταπεινοί σκλάβοι; Δεν θα βρεθεί κάποιος να οδηγήσει αυτόν τον τόπο προς την Ελλάδα;»

Τελικά ένας ξάδελφός του τον μυεί στην Επανάσταση. Στις 20 Ιανουαρίου 1955 έγινε η πρώτη συνάντηση του Αυξεντίου με το Γρίβα, τον αρχηγό της Ε.Ο.Κ.Α. (Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών), στον οποίο έδωσε τον λόγο της στρατιωτικής του τιμής, αντί του καθιερωμένου όρκου της Ε.Ο.Κ.Α. και έτσι μπήκε στον αγώνα κατά των Άγγλων.